Poslednji pozdrav legendi čačanske košarke – In memoriam Milan Peca Petronijević
U utorak nas je, u 74. godini života, napustio Milan Peca Petronijević, legenda čačanske i srpske košarke.
Milan Petronijević, poznat pod nadimkom Peca, rođen je u gradu na Moravi 14. novembra 1950. godine.
U rodnom mestu je završio Osnovnu školu ,,Milica Pavlović”, a nakon toga i Gimnaziju. Posle okončanja srednjeg obrazovanja upisao je Višu ekonomsku školu, koju nije završio, jer se dugi niz godina bavio košarkom, koja mu je oduzimala puno vremena, snage i koncentracije.
Najlepšom sportskom igrom na svetu, odnosno košarkom, popularni Peca je počeo da se bavi tek sa 15 godina, što je poprilično kasno. Razlog leži u tome što je prvo zavoleo fudbal, koji je igrao do tog trenutka. Ali kada je odlučio da promeni sport, isti je zavoleo i nikad nije prestala ta ljubav.
Svoje prve košarkaške korake načinio je u Košarkaškom klubu Železničar iz Čačka, nadaleko poznatom ,,Želu”. Prvi trener bio mu je Miodrag Marjanović Marjan, a vrlo brzo je postao član prvog tima, koji je tada vodio čuveni trener Predrag Vučićević Prevo.
Čitavu plodonosnu karijeru Milan Petronijević je proveo u klubu u kom je i započeo igračke dane. Preciznije rečeno, belo-plavi dres je nosio u 12 prvenstava, od 1967. do 1979. godine. Zbog visine je počeo na poziciji centra, a kasnije je nastupao na mestu krila, beka, pa čak i organizatora igre. Za sve to vreme uspeo je da ostvari i neke zapažene rezultate. U sezoni 1969/1970. sa juniorima Železničara je osvojio prvo mesto u Srbiji, a tada je bio i najbolji strelac završnog turnira organizovanog u Čačku. Sa seniorskim timom u takmičarskoj 1976. godini osvojio je prvo mesto u Drugoj saveznoj košarkaškoj ligi Jugoslavije.
Košarkom je prestao da se bavi 1979. godine. Za 12 godina igranja u Železničaru postigao je 3.400 koševa. Zbog svojih zasluga za klub, ušao je u Želovu ,,idealnu petorku” svih vremena, gde se našao u veoma probranom društvu.
Iako je beležio zaista zapažene uspehe na košarkaškom polju, nikad nije dobio poziv reprezentacije, kako u mlađim selekcijama, tako ni u seniorskom uzrastu.
Pored toga što je bio veoma uspešan kao igrač, Milan Petronijević mogao je da se pohvali da je isto tako bio i plodonosan kao trener. Tim poslom je počeo da se bavi davne 1972. godine, dok je još bio aktivan igrač. A po okončanju karijere samo je nastavio sa započetim. U sezoni 1988/1989. bio je trener Javora iz Ivanjice. Na mestu trenera prvog tima Železničara zamenio je Predraga Vučićevića 1989. godine, a na tom mestu je bio u više navrata. Takođe, bio je pomoćni trener na klupi KK Borac od 1993. do 1997. godine, a šef struke u sezoni 1997/1998. Ali nije se samo istakao kao trener seniora. Sa kadetima i juniorima Železničara beležio je brojne podvige (treće mesto u Srbiji sa juniorima, drugo i treće sa kadetima, finalista Kupa SFRJ za omladince), a najveći je svakako sa juniorima, koji su 1988. godine bili prvaci Srbije i vicešampioni SFRJ.
Kao svog najvećeg košarkaškog, ujedno i sportskog idola, Peca je isticao legendarnog Radmila Mišovića, najboljeg igrača poniklog u gradu pod Ovčarom i Kablarom.
Čitav svoj radni vek Milan Peca Petronijević je proveo kao košarkaški delatnik, punih 50 godina. Staž vredan poštovanja, nema šta!
Zbog svih svojih zasluga na polju sporta, Milan Petronijević je dobio priznanje namenjeno najboljem treneru Grada Čačka 1988. godine. Iste godine je poneo laskavu titulu najboljeg trenera Srbije za juniore.
Zanimljivo je istaći da je Milan Peca Petronijević čovek koji je u svojoj trenerskoj karijeri trenirao oko 1.000 dečaka iz grada na Moravi, ali i okoline, koji su došli da se kale u gradu košarke. A među njima svoje mesto je našao i Radisav Ćurčić, jedini Čačanin koji je jedan deo svoje karijere proveo u NBA ligi, najprestižnijem košarkaškom takmičenju na planeti.
KK Borac/Đurđe Mečanin/Nikola Minović